Derneğimiz, Ardeşen’li olup çeşitli meslek gruplarında çevresine, ilçesine, iline ve ülkesine kişiliği ile damga vurmuş insanlarımızı tanımak, onlara olan şükran borcumuzu bir nebze olsun ödemek amacı ile amatör bir ruhla yola çıkmıştır.
2016 yılında başlayan hayalimizin on beşincisini 30.11.2018 tarihinde İsmail Poyraz ile yaptık.
Ardeşen’li olmayıp sohbet yaptığımız ilk insan İsmail poyraz.
Alanında öne çıkmış insanlarımızla sohbet etmek, hayat hikayelerini dinleyip kayda almak, ileride yapılabiliyorsa bir yerel televizyonda sergilemek ve kitap haline getirerek gelecek kuşaklara kişiliklerini aktarmayı amaçlıyoruz.
İSMAİL POYRAZ KİMDİR
Kendi anlatımı ile;
1935 Yılında Pazar ilçesi Hodisa köyünde doğdum annemi 10 yaşında kaybettim. Babam özel iş yaptı ve hep batırdı.
Okula ancak 10 yaşında gidebildim. Okul çok uzakta kışın bir metre iki metre kar yağardı. Küçük çocukların kışın okula gitmesi imkansız idi.
Annem verem hastası olup çalışmıyordu. Kendi kendime karar verdim, okulu bırakıp çalışacağım ailemi kurtaracağım dedim ve ilkokulu bitirdiğimde Ankara'ya geldim. Birçok yerde çalıştım. Bir akşam 8 lira olan günlüğümü almak için patrona gittiğimde “ulan 4 lira neyine yetmedi” dedi ve ücretimi ödemedi, işten ayrıldım.
İstanbul’a ağabeyimin yanına gittim, bakkal açtım ama kısa süre sonra bu benim işim değil deyip devrettim. Ankara’ya geri geri döndüm. Birikmiş param vardı patronlarla ortak iş yapmak istedim kabul etmediler.
Babam köyde ev yapalım dedi elimdeki parayı oraya yatırmak zorunda kaldım. Babam bu defa ben inşaatçılık yapacağım dedi. Zorlayınca tüm paramı verdim. İşi batırdı tam 11 sene çalışıp borcunu ödedim.
Ankara da tren garında beklerken trenden inen biri bana bir mektup verdi, bunu Karadeniz Lokantasına götürebilir misin diye sordu, götürürüm dedim ve götürdüm.
Lokanta çok hoşuma gitmişti, baktım herkes yemek yiyor. Benim karnım çok açtı. Lokantanın patronu Haydar Bey idi ve Hemşinliydi. Kendisine işe girmek istediğimi söyledim. Amacım karnımı doyurmaktı. Bana sordu, hangi köydesin Laz mısın, Hemşinli misin? Laz olduğumu söylediğimde olmaz, Lazlar adam döver adam öldürür dedi. Ancak peşini bırakmadım sonunda ikna edip işe girdim. Artık duyuyordum o kadar çok çalışıyordum ki karnım doyuyor ya hiçbir şey düşünemiyordum.
Patron bir müddet sonra baktı, bu çocuk benim düşündüğüm gibi biri değil. 18 yaşındaki bir çocuk iken, bütün lokantanın alışverişini bana bıraktı. Artık alışverişi sen yapacaksın dedi. Beni şef yaptı ve haftada bir yanına çağırıyordu. Bana lokantayı soruyordu ancak ben hiçbir zaman arkadaşlarımı şikâyet etmedim. Onların yanlışlarını ben düzeltmeye çalıştım.
Karadeniz lokantasında çalışırken Tavukçu Lokantası sahibinden ortaklık teklifi geldi kabul edip 25 bin lira vererek ortak oldum. Tavukçu lokantası 1934 yılında kurulmuş, çok köhne yerde ve düzensizdi.
Dürüst çalışmam neticesinde çevremizde birçok lüks lokanta olmasına rağmen bakanların, milletvekillerinin birçoğu bize geliyordu. Size bir şey söyleyeyim mi Deniz Gezmiş de Tavukçu Lokantasının müşterisi idi. O sizin Cihan Alptekin de Tavukçu ya gelirdi.
Sen kendini solcu olarak tanımlarsın, oysa bizim yöre insanları genelde sağ görüşüdür nereden geliyor senin solculuğun dediğimizde,
Ben aslen demokrat partiliydim. Menderesi çok severdim. Ancak birçok yanlışı oldu bunu gördüm. Asılmaları çok yanlıştı, belki ihtilal yapılmayıp beklenseydi, İnönü seçimleri kazanacak, iktidar olacak ve sorun çözülecekti. Birde ben çalışırken patronlara bakardım bir yemeği bile işçisine çok görürlerdi. Bu adalet değil bu hak değil dedim. Ben işçimin yiyemediği yemeği yemiş insan değilim.
İsmail Poyraz sade kişiliği ile sürekli üzerinde olan elde örülmüş kazağı ve her akşam Lokantası’nda bulunan tüm müşterilerinin masalarını ziyaret eden onlarla sohbet eden kişiliği ile bilinir.
Lokantası içkili olmasına rağmen hiçbir zaman içki kullanmamıştır. İş hayatında çok çeşitli deneyimleri var. Bir dönem Serender Pastaneleri ile pastacılıkta Ankara'da bir numara iken ortakları tarafından Cahil insan olarak görülmüş ve ortaklık bozularak pastacılığa son vermiştir. İnşaat sektörüne girmiş başarılı olmuş.
Tavukçu Lokantası binasını uzun yıllar yenilemek istemiş ve sonunda ruhsatını alarak kocaman bir bina inşa etmiştir. Binanın üst katları otel olarak kullanılacak, giriş katında ise yine Tavukçu Lokantası adı ile adını yaşatmayı sürdürecektir.
İsmail Poyraz, sosyal bir kişi olarak tanınır ve tüm Rizelilerin bir araya gelmesi için mekanını uzun yıllar Rize il ve ilçe derneklerine karşılıksız olarak tahsis eder. 83 yaşında olmasına rağmen hala hedefleri olan biri, hala çevreme nasıl yardımcı olabilirim düşüncesi olan biri.
İsmail Poyrazın bir özelliği de her işinde ortaklarının olması tüm yükü kendi üzerinde olmasına rağmen başta abisini hissedar eder. O ister ki sadece ben değil biz kazanalım.
Dernek başkanımız Ahmet Üstoğlu ve Başkan Yardımcımız Osman Buçan ile yaptığımız sohbette, İsmail Poyrazın hayat hikayesi bunlarla bitmiyor, hikayesini anlatırken özellikle hafız olup iyi bir Atatürkçü olduğunu söylediği annesini anlatırken ve açlık günlerini hatırladığında gözlerinden inen yaş bizlere son derece duygulu anlar yaşatmıştı. Son bir özelliği de müessesinde vıza kartı kullanmaması, eğer müşterinin parası yoksa borçlanmasın, eğer bir kişi sürekli içiyorsa o çocuklarının rızkını yiyor, benim lokantama gelmesin!
Derneğimizin alınmasında da yönetim kurulumuza büyük bir cesaret vermiş, hatta hatırı sayılır bir miktarda katkı koymuştu.
Kendisine sağlıklı uzun yıllar diliyoruz. İyi ki varsınız Sayın İsmail Poyraz abimiz.
